To smukłe, stalowe berło zwieńczone jest pozłacaną, kobiecą dłonią, której każdy palec kończy się delikatnym paznokciem z macicy perłowej. Stworzyli je kowale i rzemieślnicy z Delwinu, małego miasteczka u stóp gór Magmear na południu Imperium Aedyrskiego. Wykonano je dla Lady Rygi Adalwan, trzeciej Margréfy Maghanonu, która odparła wówczas brutalną kampanię barbarzyńców i agentów wrogiego rodu przeciwko jej marchii. Dowodząc obroną marchii, Lady Ryga straciła lewą dłoń. Imperator nakazał wykonać dla niej owo berło, aby uhonorować jej poświęcenie dla ochrony najbardziej wówczas wysuniętego na południe terytorium imperium.

Niestety, ród Adalwanów rządził terenami Maghanonu jedynie przez dwa kolejne pokolenia. Z niewielkim majątkiem i bez ziemi, rodzina wyprawiła się do nowych jeleni oborskich kolonii. Dłoni Damy ponownie użył w walce Branon Adalwan, Thayn Niskich Łąk, podczas Wojny Czarnych Drzew. Branon pokonał za jej pomocą glanfatańskich wojowników i ożywione przez duchy drzewa, które wyszły z głębi lasów. Za swe zasługi dla kolonii, Branon mianowany został earlem nowego terytorium – Czarnych Pól. Ale ród Adalwanów dwukrotnie spotkało nieszczęście. Tylko rok po zbudowaniu pogranicznego fortu Branon wpadł w zasadzkę glanfatańskich partyzantów. Następnie zabójcy wymordowali całą jego rodzinę, nie zostawiając rodowi żadnych spadkobierców.

Po wzmocnieniu fortu Czarne Pola przez nowego earla majątek rodziny Adalwanów rozdano zgodnie z życzeniami Branona. Dłoń Damy, prezent dla jego praprababki od imperatora, otrzymał sir Hareg Kardaf, pomniejszy rycerz z Nowego Heomar, u którego boku Branon walczył w Wojnie Czarnych Drzew. Sir Hareg, pewniej czujący się z mieczem i tarczą niż z berłem i grymuarem, umieścił dar swojego przyjaciela w widocznym miejscu w swoim domu, ale broń nigdy nie ujrzała już pola bitwy.