Ta obdarta, poplamiona opończa służyła jako powijaki dla nieszczęsnego, próżnorodzonego dziecka, które wrzucono do wiejskiej studni w Białym Wianku. Leżąc w towarzystwie wichtów na dnie studni, której fundamenty wykonano z żywej adry, opończa nabrała dziwnych właściwości.