Awanturnicy z całej Eory udają się do Żyjących Ziem w poszukiwaniu sławy i bogactwa. Antonino udał się tam, by ich okraść.

W Biageppe zyskał reputację przebiegłego złodzieja, ale rozgłos nie jest złodziejowi zbytnio na rękę. Opuścił więc Biageppe i Republiki Vailiańskie, poszukując nowych wyzwań w Żyjących Ziemiach. Zabrał ze sobą jedynie sakiewkę i bieliznę na zmianę.

Niestety wkrótce Antonino dowiedział się, że zahartowani poszukiwacze skarbów w Żyjących Ziemiach bardzo różnią się od pulchnych kupców z Republik. Po paru tygodniach zużył swoje skromne zapasy i nic na tym nie zyskał. Zdesperowany natknął się na groźnie wyglądającą dwójkę z Archipelagu Martwego Ognia i chciał ogrzać się przy ich ognisku. Zgodzili się aż nazbyt prędko.

Kiedy bandyci rzucili się na niego, Antonino był gotowy. Jednemu wyrwał pistolet i zastrzelił nim drugiego. Pociągnął za cyngiel ponownie, celując w pierwszego napastnika, ale usłyszał jedynie głuchy stukot. Napastnik zaśmiał się, zaś Antonino przyłożył mu pistoletem w łysą łepetynę. Bandyta padł martwy na ziemię.

Antonino w końcu osiągnął sukces i stał się postrachem podróżnych i tematem wielu obozowych opowieści. Nawet kiedy się wzbogacił, zachował pozyskany pistolet – wykonany z solidnego, utwardzonego metalu, który dobrze mu służył przez lata.