Trzysta lat temu, na moście Evon Dewr, siedmiu mężczyzn i pięć kobiet walczyło dzielnie w obronie ojczyzny. Zgłosili się na ochotnika, by bez żadnego wsparcia powstrzymać Waidwena przed przekroczeniem mostu. Udało im się dopiąć swego, chociaż z potyczki ocalało jedynie czworo z nich. Boski Młot zdetonowano, kiedy Waidwen znalazł się na moście, a ostatnia czwórka również zginęła w wybuchu, dając świadectwo swojego poświęcenia.

Na cześć obrońców powołano do życia grupę mającą bronić Jelenioborze zwaną „Dwunastką”. Ów bohaterski tuzin kobiet i mężczyzn powszechnie uważa się za prawdziwych założycieli organizacji. W początkowym okresie istnienia grupa poświęciła się ochronie krainy przed inwazją, nieustannie patrolując granice, wypatrując readcerasiańskich wojsk przymierzających się do ataku. Jednak nigdy do niego nie doszło w związku z czym wielu członków Dwunastki zaczęło podejrzewać, że zagrożenie może nadejść ze strony eothasiańskich lojalistów zamieszkujących Jelenioborze i to na nich skupiono uwagę.

Wszyscy nowo przyjęci do Dwunastki składali przysięgę, że nie zapomną o poświęceniu założycieli i będą wykazywać się męstwem w walce z Readcerasianami i wszelkimi wyznawcami Eothasa. Po dziś dzień członkowie grupy prześladują wyznawców bóstwa światła.

Mentalność tej grupy może niektórym wydawać się niepojęta – ich prawdziwe ideały często pozostają w cieniu fanatyzmu. Jak jednak wiadomo, pierwsza „Dwunastka” świadomie poświęciła dla kraju życie, więc jak nowi członkowie mogliby być mniej oddani swej ojczyźnie Czy można lepiej oddać hołd założycielom grupy

„Dwunastka” nie jest szczególnie liczna, a jej siła opiera się na fanatyzmie i umiejętności zyskiwania sobie przychylności ludu. Wszystko to sprawia, że należy się z nimi liczyć. Nikt bardziej niż oni nie przyczynił się do ukształtowania debaty odnośnie Dziedzictwa Waidwena. Nieliczna, lecz zauważalna grupa radykałów wewnątrz Dwunastki nawołuje do nowej wojny z Readceras oraz do oczyszczenia Jelenioborza ze wszystkich wyznawców Eothasa. Niedawno grupa uznała animancję za możliwą przyczynę Dziedzictwa i czyni starania, by przekonać do siebie lud w miastach i wsiach. Niektórzy wiążą to z niedawną falą przemocy w kraju.